Złoty jubileusz
Szkoły Podstawowej Nr 2 w Ząbkach!!!
28 września 2012r., mglisty, deszczowy
poranek. Wszyscy w ząbkowskiej „dwójce” drżą i z zatroskaniem patrzą w niebo.
I…nagle zza chmur nieśmiało wyłaniają się pierwsze promyki słońca, szarość
ustępuje miejsca błękitowi i tylko rześki wiaterek przypomina o aurze sprzed
chwili. Słychać oddech ulgi- nawet pogoda nam sprzyja!!! Dziś bowiem jest
wyjątkowy dzień-nasza kochana „dwójka” obchodzi swoje 50. urodziny- złoty
jubileusz!!!
Przygotowania
do tej wielkiej uroczystości trwały prawie rok, zostali w nie zaangażowani wszyscy
nauczyciele i pracownicy szkoły. Czuwająca nad całością, jak zwykle skrupulatna i opanowana, pani
dyrektor Irena Małyszczuk z uśmiechem aprobaty śledziła poczynania i …w dniu
jubileuszu wszystko było zapięte na ostatni guzik!
Przed
godz.10.00 uczniowie klas 0-6 ubrani w galowe stroje wraz z wychowawcami
pomaszerowali do kościoła, by wziąć udział w uroczystej mszy św., której
przewodniczył ksiądz arcybiskup Henryk Hoser. Ten piękny orszak otwierali
uczniowie niosący z dumą sztandar szkoły ,Rada Rodziców oraz dyrektorzy naszej
placówki.
Po
żarliwej modlitwie za zdrowie i pomyślność wszystkich zgromadzonych zaproszeni
goście udali się do szkoły. W drzwiach witali ich serdecznie, zgodnie ze
staropolską gościnnością, członkowie Samorządu Uczniowskiego, wręczając
okolicznościowe broszury i słodkie czekoladki. A to był dopiero początek
przyjemności…
W
odświętnie udekorowanej sali gimnastycznej uwagę zwracał stylowy dworek i
fragment tablicy patrona szkoły, Jana Kochanowskiego. Nieopodal na żółtozłotym
tle wyróżniało się nowe logo szkoły. Całości dopełniały symbole polskości –
biało.–czerwona flaga i biały orzeł.
Przewodnicząca
SU powitała wszystkich zgromadzonych, a następnie po podniesieniu flagi
odśpiewano wspólnie ze szkolnym chórem hymn państwowy i nowy hymn szkoły,
którego motto, zaczerpnięte ze sztandaru „dwójki”, brzmi: ”By rozum był przy młodości”.
Potem
szacowni goście mieli niewątpliwą przyjemność poznać historię ząbkowskiej
placówki przy Batorego 11. Na ekranie, jak kadry ze starego kina, pojawiły się
czarno- białe zdjęcia z lat 60, a po nich i te bardziej nam współczesne- poczet
dyrektorów, wycinki z ważnych wydarzeń szkolnych – tych bardziej uroczystych i
doniosłych, i tych zaprawionych szczyptą dowcipu , słowem- życie… Pani dyrektor
Irena Małyszczuk opowiadając ciepłym tonem o tym, co się działo, wywołała
wzruszenie, nostalgię i zadumę …, bo przecież wśród zgromadzonych gości wielu
pracowało w „dwójce” i wielu zostawiło tu serce.
Nadeszła
teraz kolej na urodzinowe prezenty. „Szacowna jubilatka” otrzymała m.in.
albumy,ksiązki, drukarkę, mapy, zabawki, okolicznościowe dyplomy , zaś
wszystkim gościom podarowano woreczek ozdobiony logo szkoły z herbatką lipową
na zimne, jesienne wieczory.
Nagle…
zgasły wszystkie światła, bo…wyłączono prąd…I całe szczęście, bo inaczej Ula (główna
bohaterka przedstawienia przygotowanego specjalnie na tę okazję) w życiu nie
dostałaby się do szkoły. A miała przecież ważne zadanie do wykonania- musiała
złożyć kwiaty pod tablicą patrona i to… w nocy! To była sprawa honorowa, a ona
jako przewodnicząca SU w SP2 w Ząbkach musi w tej kwestii świecić przykładem.
Gdy wraca do domu zmęczona, ale dumna z siebie, zapada w głęboki sen-
następnego dnia czekają ją bowiem próby z okazji 50lecia szkoły…
Salę
zasnuwa dym i widzowie wkraczają w senny świat Uli…Przy rytmach pieśni J.
Kaczmarskiego „ożywa” portret Jana Kochanowskiego i przerażona z początku
dziewczynka postanawia udowodnić wielkiemu patronowi, że ząbkowska „dwójka”
hołduje jemu i tradycji.
Przemierza długą drogę pokazując najpierw
żakowskie otrzęsiny, gdzie beani muszą wykazać się znajomością „historii naszej
ząbkowskiej Alma Mater”. I okazuje się, że doskonale wiedzą , kto trzymał
pieczę nad tą szacowną uczelnią- choć niestety wyszło na jaw, że epitety pod
adresem rektorów czytano ze skryptu lizusa Pawełka. Potem przedstawiono wynik
eksperymentu pedagogicznego przeprowadzonego w kuchni SP2 w Ząbkach – dwoje
małych patriotów recytujących z sercem „Katechizm polskiego dziecka”.
Ula
udowadnia, że jej koledzy i koleżanki znają tradycję, ale potrafią się też
wyśmienicie bawić -wierni słowom J. Kochanowskiego : „Jakoby też rok bez wiosny mieć chcieli, którzy chcą, żeby młodzi nie
szaleli!” A więc najpierw menuet – piękne stylowe stroje, francuskie peruki,
pełne gracji ruchy, drobne kroczki i subtelne uśmiechy – kunszt w każdym calu.
Potem wspaniały taniec miłości – tango w wykonaniu absolwentów…I wreszcie
inspiracja dla uczniów- niezrównany, pełen finezji i dowcipu taniec Pasodoble –
wykreowany przez p.Dagmarę Dobosz i p.Agnieszkę Jarosińską. Aplauz widowni
zdaje się potwierdzać słowa Uli, że „mając takich nauczycieli- wiele się
nauczymy…”
Potem uczennica pokazuje, że zarówno rodzice, jak
i pedagodzy ząbkowskiej „dwójki” dbają o to, aby ich podopieczni wyrośli na
dobrych Polaków, by czuli więź łączącą ich z Ojczyzną. Piękna, zmuszająca do
refleksji pieśń ”Pytasz mnie” zaśpiewana przez uczniów i nauczycieli wywołała
fale ogromnych wzruszeń… A to jeszcze nie koniec, choć …Ula się budzi…
Biegnie do szkoły, bo tam trwają próby z okazji
50lecia placówki …Piosenka, którą śpiewa chór wraz z solistami to historia
naszej „dwójki”, z której wynika, że „budynek to przecież nic, najważniejsza jest
wartość człowieka!„ i „dlatego z radością stwierdzamy-„Nasza dwójka
najlepsza na świecie!”. Potem gromkie „Sto lat!!!” i…brawa, brawa, gratulacje,
uśmiechy uznania i zadowolenia…
Ten dzień na długo pozostanie w pamięci
obecnych, tych, którzy (jak się wyraził jeden z gości) mieli szczęście
zatrzymać się Ząbkach i spotkać się w ząbkowskiej „dwójce”!
Jolanta Tomczuk
Serdeczne podziękowania składam wszystkim Tym, którzy patronowali
w przygotowaniu Jubileuszu i pomogli nam w tym przedsięwzięciu.
Serdeczne podziękowania
składam Zespołowi powołanemu w związku z jubileuszem. Dziękuję nauczycielom,
którzy opracowali broszurę jubileuszową. Panom Jerzemu i Sebastianowi Benedysiuk
za druk.
Za przygotowanie
prezentacji o historii szkoły dziękuję Paniom Małgorzacie Goździak, Agnieszce
Borysiewicz- Rzewuskiej, Renacie Witkowskiej, Dorocie Lubaszka. Gorące
podziękowania za przygotowanie części artystycznej składam Paniom Jolancie Tomczuk
i Jagodzie Żaboklickiej. Naszym absolwentom : Wojciechowi Kur, Weronice
Maleszewskiej, Mateuszowi Ryciuk i Sebastianowi Kaczyńskiemu. Za wykonanie i
przekazane materiały do dekoracji Annie
Słowik, Agnieszce Koleszuk, Ewie Kosierkiewicz, Dariuszowi Redman oraz rodzicom
p. Elżbiecie Macioch , Marzenie i Dariuszowi Czesuła. Opiekunom i Samorządowi Uczniowskiemu
za oprawę i pomoc w organizacji tego dnia. Nauczycielom, katechetom ,
pracownikom za współpracę i
zaangażowanie. Radzie Rodziców, a w szczególności
Pani Monice Koszewskiej za ogromną pomoc.
Dziękuję
wszystkim, dzięki którym Szkoła Podstawowa Nr 2 im. Jana Kochanowskiego
zaistniała, rozwija się i osiąga tak wiele.
Irena Małyszczuk
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------